Mike Tyson

Michael Tyson – były amerykański zawodowy bokser. Urodził się 30 czerwca 1966 roku w Nowym Jorku, USA. Obecnie mieszka w Las Vegas. Występował w wadze ciężkiej. Przydomki, pod którymi był znany: Iron Mike (Żelazny Mike), Kid Dynamite (Chłopak-Dynamit), The Baddest Man on the Planet (Najgroźniejszy człowiek na planecie). W trakcie kariery współpracował m.in. z promotorem Donem Kingiem.

Mike Tyson – kariera

Mike dorastał w kryminalnym środowisku. Do 13. roku życia był aresztowany aż 38 razy. Po śmierci matki opiekunem 16-letniego Mike’a został trener i menedżer bokserski Cus D’Amato. Jako amator dwukrotnie zwyciężał w juniorskich turniejach (1981 i 1982), a w 1984 roku wygrał prestiżowy turniej „Złote Rękawice”. Amatorski rekord Tysona to 24 zwycięstwa i 3 porażki.

Najmłodszy mistrz świata wagi ciężkiej w historii

W marcu 1985 roku, mając 18 lat, Tyson zadebiutował jako zawodowiec – wygrał przez nokaut w pierwszej rundzie. W ciągu pierwszego roku stoczył 15 zwycięskich walk. W swoich pierwszych 28 pojedynkach wygrał wszystkie, z czego 26 przed czasem, w tym aż 16 w pierwszej rundzie. W lutym 1986 roku po raz pierwszy jego walka była transmitowana w ogólnokrajowej telewizji. Młody Mike kontynuował serię nokautów, a już w listopadzie otrzymał szansę walki o mistrzowski pas.

W listopadzie 1986 roku pokonał mistrza WBC Trevora Berbicka przez TKO w drugiej rundzie. Mając zaledwie 20 lat, Tyson został najmłodszym mistrzem świata wagi ciężkiej w historii.

Zdobycie drugiego pasa i późniejsze perypetie

W marcu 1987 roku pokonał mistrza WBA Jamesa Smitha jednogłośną decyzją sędziów, zdobywając drugi pas. W maju obronił tytuły przez TKO w 6. rundzie w walce z Pinklonem Thomasem. W sierpniu 1987 roku wygrał jednogłośnie z mistrzem IBF Tonym Tuckerem i stał się pierwszym w historii mistrzem wagi ciężkiej z trzema głównymi pasami. Niedługo później znokautował mistrza olimpijskiego Tyrella Biggsa. W styczniu 1988 roku Tyson znokautował legendę boksu Larry’ego Holmesa – było to jedyne przedwczesne zakończenie walki w karierze Holmesa (na 75 walk). Wiosną Tyson udał się do Japonii i pokonał Tony’ego Tubbsa.

Latem stoczył najbardziej dochodowy pojedynek w historii boksu na tamten czas – z niepokonanym „liniowym” mistrzem Michaelem Spinksem. Tyson znokautował go w pierwszej rundzie – był to szczytowy moment jego kariery. W 1989 roku, z powodu problemów osobistych, stoczył tylko dwa pojedynki – pokonał Franka Bruno i Carla Williamsa. W lutym 1990 roku doznał pierwszej porażki w karierze – James „Buster” Douglas podniósł się po nokdaunie w 8. rundzie i w 10. znokautował Tysona, doprowadzając do jednego z największych sensacji w historii boksu.

Dwukrotny mistrz świata

Tyson powrócił, nokautując mistrza olimpijskiego Henry’ego Tillmana, a następnie Alexa Stewarta. W marcu 1991 roku walczył z numerem 2 w rankingu – Donovanem Ruddockiem. Sędzia przerwał walkę w 7. rundzie, co wzbudziło kontrowersje. W rewanżu, w czerwcu, Tyson posłał Ruddocka dwukrotnie na deski i wygrał decyzją sędziów. W lipcu został aresztowany i później skazany za gwałt – trafił do więzienia.

Do ringu wrócił w sierpniu 1995 roku, pokonując Petera McNeely’ego w zaledwie 89 sekund. Walka osiągnęła ogromny sukces komercyjny i pobiła rekordy PPV. Pod koniec roku znokautował Bustera Mathisa Jr. i otrzymał szansę walki o tytuł. W marcu 1996 roku w rewanżu pokonał Franka Bruno, zdobywając pas WBC.

We wrześniu znokautował w 1. rundzie mistrza WBA Bruce’a Seldona. W listopadzie 1996 roku doszło do walki z Evanderem Holyfieldem. Mimo że Tyson był faworytem, Holyfield wygrał przez TKO w 11. rundzie. Rewanż odbył się w czerwcu 1997 roku i zakończył się skandalem – Tyson został zdyskwalifikowany za ugryzienie Holyfielda w ucho. Mimo kontrowersji walka była finansowym hitem – rekordowe wypłaty i sprzedaż PPV.

Tyson wrócił na ring w styczniu 1999 roku, nokautując François Bothę. Wkrótce ponownie miał problemy z prawem – spędził 9 miesięcy w więzieniu za napaść po kolizji drogowej. Jesienią 1999 roku wrócił do ringu z Orlinem Norrisem – walka zakończyła się jako „no contest” po faulu Tysona. W 2000 roku stoczył dwa pojedynki w Wielkiej Brytanii, szybko pokonując Juliusa Francisa i Lou Savarese’a. Jesienią pokonał polskiego byłego pretendenta Andrzeja Gołotę, ale wynik walki został unieważniony – w próbce Tysona wykryto marihuanę. W 2001 roku stoczył tylko jedną walkę – pokonał Briana Nielsena.

W czerwcu 2002 roku zmierzył się z Lennoxem Lewisem – długo wyczekiwana walka. Lewis całkowicie zdominował Tysona i znokautował go w 8. rundzie. Mimo porażki walka znów pobiła rekordy PPV. W 2003 roku stoczył tylko jedną walkę – znokautował Clifforda Etienne’a. W 2004 roku niespodziewanie przegrał przez nokaut z Dannym Williamsem – doznał zerwania więzadeł w kolanie w 1. rundzie. Po walce przeszedł operację.

Ostatnie podrygi

W czerwcu 2005 roku Tyson zrezygnował z kontynuowania walki po 6. rundzie przeciwko Kevinowi McBride’owi. Po walce ogłosił zakończenie kariery, mówiąc, że stracił pasję do boksu. W 2006 roku stoczył pokazową walkę z Coreyem Sandersem. Po 14 latach powrócił do ringu w pokazowym starciu z legendą boksu Royem Jonesem Jr. – walka była najlepiej sprzedającym się wydarzeniem PPV w 2020 roku.

16 listopada w Arlington (USA), 58-letni Tyson stoczył swój pierwszy oficjalny pojedynek od 2005 roku – jego rywalem był 27-letni celebryta i bokser Jake Paul. Jeszcze wcześniej spekulowano, że Mike Tyson może zawalczyć z Tomaszem Adamkiem na Fame MMA, ale nie wiadomo na ile prawdziwe były te doniesienia – z pewnością legenda boksu zainkasowałaby rekordową jak na polskie warunki gażę.

Ostatnie wiadomości na temat Mike'a Tysona

Szef ABC zakazał nadawania oficjalnego statusu walkom celebrytów. Jest jedno „ale”

W profesjonalnym boksie i tak nie brakuje kontrowersji. Oto kolejna.

13 marca, 2025 |Damian Popilowski

Najlepsze nokauty w historii boksu – top 50

Tworzenie rankingów, gdy kryteria oceny są niejasne i w dużej mierze zależą od subiektywnego „gustu i koloru”, to niewdzięczne zadanie. Zwłaszcza gdy autorzy chcą uchodzić za nieomylnych. Ponieważ w tym przypadku jest to niemożliwe, każda taka lista to jedynie subiektywny punkt widzenia i kolejny powód do dyskusji na dany temat.

20 lutego, 2025 |Damian Popilowski

Mike Tyson brał sterydy. Wiedziałem o tym — były rywal

Mike Tyson brał sterydy. I wiedziałem o tym — były rywal, Amerykanin Michael Spinks, który zdobył złoto na Igrzyskach Olimpijskich w 1976 roku. Był absolutnym mistrzem w wadze półciężkiej. Został także wybrany bokserem roku i wprowadzony do Międzynarodowej Galerii Sławy Boksu.

26 stycznia, 2025 | 11 lutego 2025 |Damian Popilowski

Mike Tyson o stanie depresyjnym po porażce z Paulem

Ikoniczny Mike Tyson i showman Jake Paul stworzyli najbardziej szalony bokserski event 2024 roku. Mimo że były mistrz wagi ciężkiej skończył w tym roku 58 lat, walka z 27-letnim youtuberem została oficjalnie zatwierdzona i wpisana do bokserskich statystyk. Paul zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów.

26 grudnia, 2024 | 11 lutego 2025 |Damian Popilowski

Mike Tyson musiał tłumaczyć się z nagiego tyłka

58-letnia legenda wagi ciężkiej, Amerykanin Mike Tyson, zarobił ogromne pieniądze za walkę z showmanem Jake'em Paulem. Jednak nie obyło się bez mniej przyjemnych, choć nadal akceptowalnych konsekwencji: licznych wywiadów, konieczności tłumaczenia się z niejasnego występu oraz zmierzenia się z pozwem.

13 grudnia, 2024 | 11 lutego 2025 |Damian Popilowski