Tyson Fury
Tyson Fury
Przydomek
The Gypsy King
Data urodzenia
12.08.1988 (36 lat)
Kraj
🇬🇧 United Kingdom
Wzrost
206 cm
Zasięg ramion
216 cm
Rekord
34-2-1

Tyson Fury

Tyson Fury – brytyjski zawodowy bokser. Urodził się 12 sierpnia 1988 roku w Manchesterze. Mieszka w Wilmslow. Występuje w wadze ciężkiej. Jego ringowy pseudonim to „The Gypsy King” (Król Cygnów). Zawodnik grupy promotorskiej Queensberry Promotions Franka Warrena. Ma również umowę współpromotorską z Top Rank Promotions.

Fury urodził się 3 miesiące przed terminem, ważąc zaledwie 450 g. Lekarze dawali mu niewielkie szanse na przeżycie. Ojciec, który wcześniej stracił dwoje dzieci, nazwał go Tyson – na cześć słynnego boksera Mike’a Tysona.

Tyson Fury pochodzi z koczowniczej społeczności irlandzkich podróżników (Irish Travellers). Boks trenować zaczął w wieku 10 lat. Jego pierwszym trenerem był ojciec, dopóki w 2011 roku nie trafił do więzienia na 10 lat za poważne pobicie. Treningi przejął wuj Tyson’a – Hughie Fury. Po jego śmierci w 2014 roku szkoleniowcem został inny wuj – Peter Fury, który również wcześniej odsiadywał wyrok (10 lat za organizację narkotykowego imperium).

Tyson Fury – kariera

Podczas swojej kariery amatorskiej reprezentował zarówno Anglię, jak i Irlandię. W 2006 roku zdobył brązowy medal mistrzostw świata juniorów. Rok później zwyciężył w młodzieżowych mistrzostwach Unii Europejskiej oraz zdobył srebro mistrzostw Europy juniorów W 2008 roku rozczarowany boksem olimpijskim przeszedł na zawodowstwo. Zakończył karierę amatorską z bilansem: 31 zwycięstw (26 przed czasem) i 4 porażki.

Kariera zawodowa

Zadebiutował 6 grudnia 2008 roku, mając 20 lat. W niecały rok odniósł 7 zwycięstw przez nokaut. W ósmej walce pokonał na punkty Johna McDermotta i zdobył tytuł mistrza Wspólnoty Narodów. W ciągu kolejnych 18 miesięcy pokonał sześciu mniej znanych rywali i w lipcu 2011 roku zmierzył się z niepokonanym Derekiem Chisorą. W wyrównanym starciu Fury zwyciężył na punkty po 12 rundach. W ciągu roku pokonał czterech kolejnych rywali, a w grudniu 2012 roku zmierzył się w eliminatorze WBC z Amerykaninem Kevinem Johnsonem. Wygrał jednogłośnie na punkty.

W lutym 2013 zadebiutował w USA, walcząc w eliminatorze IBF z byłym mistrzem świata Stevem Cunninghamem. Brytyjczyk był liczony w 2. rundzie, ale w 7. rundzie znokautował rywala – pierwszy raz w karierze Cunninghama. Dwukrotnie planowany pojedynek z Davidem Hayem nie doszedł do skutku z powodu kontuzji Haye’a, który ostatecznie zakończył karierę. Fury pokonał Joeya Abella, a w listopadzie 2014 stoczył rewanż z Derekiem Chisorą – wygrał po tym, jak narożnik rywala poddał go po 10. rundzie. Walka była eliminatorem WBO. W lutym 2015 roku bez problemów pokonał Christiana Hammera i wywalczył upragnioną szansę walki o tytuł mistrza świata.

Tyson Fury - Ołeksandr Usyk
Kadr z rewanżowej walki Tyson Fury – Ołeksandr Usyk

Walka z Władimirem Kliczko

28 listopada 2015 roku Fury sprawił sensację roku, pokonując w Niemczech dominatora dywizji – Władimira Kliczkę, mistrza WBA Super, IBF i WBO. Walka była nudna i taktyczna, ale Brytyjczyk był aktywniejszy i wygrał jednogłośnie na punkty.

Po zwycięstwie stracił motywację, przestał trenować, nadużywał alkoholu, mocno przytył i zmagał się z problemami psychicznymi. W mediach pojawiły się informacje o pozytywnym wyniku testu antydopingowego – wykryto nandrolon (anaboliczny steryd), próbka pochodziła z pierwszej połowy 2015 roku.

Rewanż z Kliczką był dwukrotnie przekładany. Tuż przed kolejnym terminem wyszło na jaw, że Fury oblał kolejny test – tym razem na kokainę. W październiku 2016 stracił licencję bokserską.

W grudniu 2016 roku sam zrezygnował z mistrzowskich pasów. Po długiej batalii prawnej z brytyjską agencją antydopingową i federacją bokserską odzyskał licencję.

Powrót do ringu

Powrócił w czerwcu 2018 roku. Jego rywal, Sefer Seferi, nie stanowił żadnego zagrożenia i nie wyszedł do 5. rundy. Już w sierpniu Fury ważył 117 kg i na punkty pokonał byłego dwukrotnego pretendenta Francesco Pianetę.

W grudniu 2018 roku zmierzył się z niepokonanym mistrzem WBC Deontayem Wilderem. Przez większość walki przeważał, ale w 9. rundzie Wilder posłał go na deski. W 12. rundzie Fury ponownie upadł po kombinacji rywala, ale zdołał wstać i zakończyć pojedynek w ofensywie. Walka zakończyła się remisem (decyzją większościową).

Po walce podpisał kontrakt na 5 walk z Top Rank Promotions. W czerwcu 2019 roku znokautował niepokonanego Toma Schwarza w 2. rundzie, a jesienią stoczył ciężką 12-rundową walkę z Otto Wallinem – wygrał na punkty.

Mistrz federacji WBC i trylogia z Wilderem

22 lutego 2020 roku zdobył pas mistrza świata WBC, dominując Wildera w rewanżu. Posyłał Amerykanina na deski i jego trener przerwał walkę w 7. rundzie.

Planowany na sierpień 2021 roku pojedynek z Anthonym Joshuą o tytuł niekwestionowanego mistrza nie doszedł do skutku – Wilder wygrał w sądzie prawo do trzeciej walki. Trzeci pojedynek, przesunięty na październik, był jednym z najbardziej widowiskowych starć w historii wagi ciężkiej. Fury dwukrotnie leżał w 4. rundzie, ale znokautował Wildera w 11. rundzie.

W kwietniu 2022 roku obowiązkowo bronił tytułu – z łatwością znokautował Dilliana Whyte’a. 3 grudnia w Londynie stoczył trzecią walkę z Derekiem Chisorą – wygrał przez techniczny nokaut w 10. rundzie.

Pojedynek z Francisem Ngannou

28 października 2023 roku w Rijadzie (Arabia Saudyjska) zmierzył się w walce pokazowej z debiutującym w boksie Francisem Ngannou, gwiazdą MMA z Kamerunu. Fury był liczony i wygrał nieprzekonująco na punkty.

Dwie przegrane z Usykiem

18 maja 2024 roku w Rijadzie przegrał przez niejednogłośną decyzję sędziów z Ołeksandrem Usykiem w walce o tytuł niekwestionowanego mistrza świata wagi ciężkiej. 21 grudnia w Rijadzie odbył się natychmiastowy rewanż z Usykiem. Na szali znalazły się trzy pasy: WBA Super, WBC i WBO. Kolejny raz Ukrainiec wypunktował Brytyjczyka.

Ostatnie wiadomości na temat Tysona Fury'ego

Damian Popilowski
Twórca treści

Dziennikarskie doświadczenie zdobywał na portalu Weszło, gdzie zajmował się sportami walki oraz piłką nożną. Ze słowem pisanym pracuje od wielu lat.
Uwielbia dostrzegać i opisywać niebanalne historie. Najbardziej interesują go kulisy. Czyta wszystko, co ma litery.
Amator scenariopisarstwa, który w szufladzie ukrywa pół miliona (jeszcze) niezrealizowanych projektów. Jego ulubionym bokserem jest Josh Kelly, ponieważ nie trzyma gardy i potrafi wykończyć przeciwnika dziesięcioma lewymi sierpami z rzędu.

Sprawdź pozostałe aktualności