Rekordy bokserskie – Najbardziej niesamowite i najsłynniejsze

Wszyscy wiedzą, że Mike Tyson jest najmłodszym mistrzem świata w historii wagi ciężkiej, George Foreman został najstarszym zdobywcą tytułu w tej kategorii, a Manny Pacquiao zdobywał tytuły w największej liczbie kategorii wagowych. Jednak lista wybitnych, a nawet niesamowitych osiągnięć w tym sporcie jest znacznie dłuższa.

Niesamowite rekordy bokserskie

W marcu 2023 roku nasz kolega Ken Hissner z BoxingNews24 opublikował materiał poświęcony właśnie liście rekordów zawodowego boksu. Większość z nich była nam wcześniej znana, ale niektóre z nich wzbogaciły naszą bazę wiedzy.

Już wtedy planowaliśmy przygotować coś podobnego, ale na większą skalę. Kiedy zagłębiliśmy się w temat, okazało się, że niektóre z przytoczonych “rekordów” w artykule Kena w rzeczywistości nimi nie są.

Oczywiście nasza lista również nie może być kompletna — w tym zakresie liczymy na to, że Wasze komentarze uzupełnią zebrany wykaz.

Zaznaczamy również, że nie braliśmy pod uwagę rekordów w poszczególnych kategoriach wagowych — z tego powodu nie znajdziecie na naszej liście ani młodego Tysona, ani sędziwego Foremana.

Zaczynamy.

Największa liczba widzów na pojedynku bokserskim (bilety płatne)

132 247 widzów zgromadziło się 20 lutego 1993 roku na stadionie Estadio Azteca w Meksyku, aby na żywo oglądać walkę lokalnego idola Julio Césara Cháveza Sr. z Amerykaninem Gregiem Haugenem. Ku radości publiczności, Chávez obronił tytuł mistrza świata WBC w wadze superlekkiej, zatrzymując Haugena w 5. rundzie.

Największa liczba widzów na pojedynku bokserskim (wstęp wolny)

135 132 widzów zgromadziło się w parku Juneau w Milwaukee (USA), gdzie Tony Zale i Billy Pryor walczyli o zwycięstwo. Walka w wadze średniej, którą sędziował legendarny Jack Dempsey, zakończyła się zwycięstwem Zale'a przez nokaut w 9. rundzie.

Największa liczba zwycięstw przez nokaut

Brytyjski półśredni Billy Bird, walczący zawodowo w latach 1920-1948, zanotował 260 zwycięstw, z czego 139 przez nokaut.

Niektórzy twierdzą, że rekord należy do legendarnego amerykańskiego półciężkiego Archiego Moore'a, znanego jako “Stary Mangusta”, przypisując mu 145 nokautów. Jednak według statystyk BoxRec i Wikipedii, ma ich nieco mniej — 132.

Zaszczytne trzecie miejsce zajmuje amerykański ciężki Young Stribling, który w latach 1921-1933 zanotował aż 129 nokautów.

Największa liczba walk o tytuł mistrza świata

Julio César Chávez Sr. 37 razy wychodził na ring, gdy na szali były mistrzowskie tytuły prestiżowych organizacji.

Najstarszy bokser, który stoczył oficjalną walkę

14 grudnia 2019 roku Amerykanin Albert Hughes w wieku 70 lat i 234 dni znokautował 43-letniego Tremaina Townsa w 2. rundzie. Był to pierwszy występ Hughesa od 1983 roku, kończący jego karierę z bilansem 11 zwycięstw (6 przez nokaut), 7 porażek i 4 remisów.

Najstarszy mistrz świata

19 kwietnia 2014 roku Bernard Hopkins, znany jako “Kat” lub “Obcy”, wygrał walkę unifikacyjną o tytuły IBF/WBA w wadze półciężkiej z Kazachem Beibutem Shumenovem — na punkty, niejednogłośną decyzją sędziów. W dniu walki Amerykanin miał 49 lat, 3 miesiące i 4 dni.

Najmłodszy mistrz świata

Portorykańczyk Wilfred Benítez głośno zaznaczył swoją obecność na zawodowym ringu w wieku 17 lat, 5 miesięcy i 23 dni. 6 marca 1976 roku pokonał niejednogłośną decyzją sędziów w 15 rundach doświadczonego Kolumbijczyka Antonio Cervantesa, odbierając mu tytuł WBA w wadze superlekkiej.

Mimo młodego wieku, dla Beníteza był to już 26. pojedynek zawodowy. Jego przeciwnik miał na koncie 60 walk.

Najdłuższy pojedynek bokserski

6 kwietnia 1893 roku w Olympic Club w Nowym Orleanie doszło do najdłuższego pojedynku w historii boksu zawodowego. Andy Bowen i Jack Burke walczyli o tytuł mistrza Południa w wadze lekkiej. Pojedynek trwał 110 rund, czyli 7 godzin i 19 minut. Obaj bokserzy byli skrajnie wyczerpani; Burke doznał złamań obu rąk, a Bowen zmarł rok później w wyniku obrażeń odniesionych w innej walce. Walka zakończyła się remisem, a nagroda w wysokości 2500 dolarów została podzielona między obu zawodników.

Najkrótsza walka w historii

Zaledwie 3 sekundy potrzebował Tajlandczyk Pongsaklek Wonjongkam, aby znokautować swojego rodaka Daisuke Naito 24 października 2002 roku.

Niewiele dłużej trwała “walka” między Kolumbijczykami Everem Beleno i Alfredo Lugo 21 kwietnia 1995 roku. Beleno uporał się z rywalem w zaledwie 5 sekund.

Najkrótsza walka o tytuł mistrza świata

18 listopada 2017 roku w Belfaście doszło do najszybszej walki o mistrzostwo świata. Południowoafrykański mistrz WBO w wadze koguciej Zolani Tete potrzebował tylko 11 sekund, aby znokautować swojego rodaka Siboniso Gonya.

Najwięcej nokdaunów w jednej walce

26 grudnia 1902 roku duński lekki Battling Nelson stoczył swój 39. zawodowy pojedynek przeciwko debiutującemu Amerykaninowi Christy Williamsowi. Nelson aż dziewięć razy lądował na deskach, ale to nic w porównaniu z 42 nokdaunami Williamsa. Łącznie w ciągu 17 rund obaj bokserzy zaliczyli 51 nokdaunów, zanim Nelson ostatecznie znokautował rywala.

Najdłuższe panowanie mistrza świata

Amerykańska legenda wagi ciężkiej Joe Louis nieprzerwanie dzierżył tytuł mistrza świata przez 11 lat i 252 dni, od 1937 roku do chwilowego zakończenia kariery w 1949 roku.

Najkrótsze panowanie mistrza świata

1 czerwca 1915 roku Amerykanin Mike Glover zdobył tytuł mistrza świata w wadze półśredniej, pokonując na punkty Matta Wellsa. Jednak już 22 czerwca, zaledwie 21 dni później, stracił tytuł, przegrywając na punkty z Jackiem Brittonem.

Najwięcej stoczonych walk zawodowych

Brytyjski lekki Len Wickwar, walczący w latach 1928-1947, stoczył imponującą liczbę 470 walk zawodowych. Wygrał 340 z nich (w tym 94 przez nokaut), przegrał 87 (37 przez nokaut) i zremisował 43. Łączna liczba 4007 rund również robi wrażenie.

Bokser posiadający jednocześnie tytuły mistrza świata w kilku kategoriach wagowych

Amerykanin Henry Armstrong przez krótki okres w 1938 roku jednocześnie posiadał tytuły mistrza świata w wagach piórkowej, lekkiej i półśredniej.

W 2021 roku coś podobnego osiągnął Gervonta Davis, jednak pełnoprawny tytuł posiadał tylko w wadze superpiórkowej, podczas gdy w lekkiej i superlekkiej były to tytuły drugorzędne (WBA World). Dlatego Armstrong pozostaje jedynym i niepowtarzalnym mistrzem w trzech kategoriach jednocześnie.

Najdłuższa przerwa między zdobyciem tytułów mistrza świata

George Foreman stracił tytuł mistrza świata w wadze ciężkiej 30 października 1974 roku, przegrywając przez nokaut z Muhammadem Alim. Po 20 latach, 5 listopada 1994 roku, 45-letni Foreman odzyskał tytuł, nokautując Michaela Moorera i zdobywając pasy WBA i IBF.

Walka nie układała się po myśli weterana; młodszy i szybszy Moorer dominował dzięki przewadze w szybkości, wygrywając kolejne rundy na kartach sędziowskich. Jednak w 10. rundzie Foreman trafił Moorera potężnym prawym prostym, posyłając go na deski i zdobywając tytuł.

Wkrótce po tym WBA odebrała Foremanowi tytuł za odmowę obowiązkowej obrony przeciwko Tony'emu Tuckerowi. Foreman przeprowadził jedną udaną obronę tytułu IBF, pokonując na punkty Axela Schulza w kwietniu 1995 roku. Kontrowersyjny werdykt skłonił IBF do nakazania natychmiastowego rewanżu, na który Foreman się nie zgodził, tracąc tytuł bez walki.

Najdłuższe serie zwycięstw

Najdłuższe serie zwycięstw w boksie zawodowym należą do:

• Packey McFarland: 97 zwycięstw w latach 1905-1915;
• Pedro Carrasco: 93 zwycięstwa w latach 1964-1971;
• Sugar Ray Robinson: 91 zwycięstw w latach 1943-1951.

Najwięcej walk między dwoma bokserami

Brytyjscy półśredniacy Mike Sweeney i Danny Cripps walczyli ze sobą aż 36 razy w latach 1905-1914. Cripps wygrał 15 walk, Sweeney 10, a 11 zakończyło się remisem.

Najwyższy bokser w historii

Nikołaj Wałujew, rosyjski bokser urodzony 21 sierpnia 1973 roku w Leningradzie, jest jednym z najwyższych i najcięższych bokserów w historii. Mierzy 213 cm wzrostu i waży około 150 kg. W swojej karierze dwukrotnie zdobywał tytuł mistrza świata organizacji WBA w wadze ciężkiej. Jego imponujące warunki fizyczne przyniosły mu przydomek “Rosyjski Gigant”.

Najniższy mistrz świata

Jacob “Baby Jake” Matlala z Republiki Południowej Afryki, mierzący zaledwie 147 cm, zdobył tytuł mistrza świata WBO w wadze muszej w maju 1993 roku, pokonując Brytyjczyka Pata Clintona przez techniczny nokaut w 8. rundzie.

Bokser, który zdobył tytuły mistrza świata w największej liczbie kategorii wagowych

Manny Pacquiao jest powszechnie uznawany za boksera, który zdobył tytuły mistrza świata w ośmiu różnych kategoriach wagowych. Jeśli uwzględnić tytuły głównych organizacji, Pacquiao był mistrzem w sześciu dywizjach: muszej, superkoguciej, superpiórkowej, lekkiej, półśredniej i lekkośredniej. Jednak często dodaje się do tego również kategorie piórkową i superlekką, w których posiadał pasy magazynu “The Ring”, co daje łącznie osiem kategorii.

Najkrótszy czas potrzebny do zdobycia tytułu niekwestionowanego mistrza świata

Amerykański bokser Leon Spinks zdobył tytuł niekwestionowanego mistrza świata w wadze ciężkiej w lutym 1978 roku, zaledwie 1 rok i 1 miesiąc po debiucie na zawodowym ringu. W tamtych czasach do tego tytułu wystarczyły dwa pasy mistrzowskie – WBC i WBA. Spinks zdobył je, pokonując sensacyjnie Muhammada Alego.

Bokserzy, którzy walczyli o tytuł mistrza świata w debiutanckiej walce zawodowej

Kilku bokserów miało okazję walczyć o tytuł mistrza świata już w swojej pierwszej zawodowej walce. Przykłady to:

• Jack Skelly: przegrał przez nokaut w 8. rundzie z George'em Dixonem w walce o tytuł w wadze piórkowej (1892 rok).
• Pete Rademacher: jako złoty medalista olimpijski z 1956 roku został znokautowany przez Floyda Pattersona w 6. rundzie walki o tytuł mistrza wagi ciężkiej (1957 rok).
• Rafael Lovera: starał się zdobyć wakujący tytuł WBC w wadze junior muszej, ale został zatrzymany przez Luisa Estabę w 4. rundzie (1975 rok).
• Masaharu Kawakami: miał szansę zostać pierwszym mistrzem świata IBF w wadze słomkowej, ale został znokautowany w 2. rundzie przez Kyung-Yun Lee (1987 rok).

Pierwszy milionowy gaż za walkę bokserską

Sonny Liston i Floyd Patterson otrzymali po 1 435 000 dolarów każdy za rewanżową walkę, która odbyła się w Las Vegas (USA) 22 lipca 1963 roku.

Najwięcej zwycięstw nad byłymi i obecnymi mistrzami świata

Floyd Mayweather Jr. podczas swojej kariery pokonał 24 byłych lub obecnych mistrzów świata, co jest rekordem w historii boksu.

Najwięcej pokonanych mistrzów olimpijskich

Muhammad Ali pokonał czterech złotych medalistów olimpijskich: Floyda Pattersona (1952), Joe Fraziera (1964), George'a Foremana (1968) i Leona Spinksa (1976). Warto dodać, że Ali sam zdobył złoty medal olimpijski w 1960 roku, jeszcze jako Cassius Clay.

Najwcześniejszy debiut na zawodowym ringu

Brytyjczyk Patrick Clifford Daley, znany jako Nipper Pat Daley, rozpoczął karierę zawodowego boksera w 1923 roku, mając zaledwie 10 lat. Już osiem lat później, osiągnąwszy pełnoletność, zakończył karierę z rekordem 99 zwycięstw (26 przez nokaut), 11 porażek i 8 remisów.

Bracia rekordziści

Rodzina Kameda z Japonii zapisała się w historii jako trio braci, którzy jednocześnie posiadali prestiżowe tytuły mistrzowskie. W 2013 roku Koki był mistrzem WBA w wadze koguciej, Tomoki posiadał tytuł WBO w tej samej kategorii, a Daiki zdobył pas IBF w wadze junior muszej.

Mamy nadzieję, że powyższe zestawienie przybliżyło Wam niektóre z najbardziej niezwykłych i znanych rekordów w historii boksu. Jeśli znacie inne interesujące osiągnięcia, podzielcie się nimi w komentarzach!