Najbardziej krytykowani bokserzy na świecie: legendy i współcześni

Jeśli nie jesteś krytykowany, to znaczy, że jeszcze nie osiągnąłeś sukcesu — Malcolm Forbes, biznesmen, wydawca magazynu „Forbes”.

Najbardziej krytykowani bokserzy odnosili największe sukcesy

Artykuł o najbardziej krytykowanych bokserach na świecie można rozpocząć od znanego powiedzenia z dzieciństwa: „O gustach się nie dyskutuje”.

Drodzy czytelnicy, zapewne nie raz przyszło Wam bronić honoru i godności swojego ulubionego pięściarza w zażartych dyskusjach z innymi komentującymi pod naszymi wiadomościami czy ekskluzywnymi materiałami.

Bądźmy szczerzy. Nie chodzi tu o obiektywizm. Wręcz przeciwnie. Każdy z nas ma subiektywne postrzeganie i gorące pragnienie udowodnienia swojej racji, „zniweczenia absurdalnych argumentów” przeciwnika.

Kto zatem staje się głównym obiektem krytyki kibiców? Oczywiście! Ci, którzy są na ustach wszystkich. A są to najczęściej najbardziej utalentowani, najbogatsi i najsłynniejsi wojownicy ringu.

I tak było zawsze.

Najbardziej krytykowani legendarni bokserzy

Trudno znaleźć w historii boksu bardziej krytykowaną postać niż Floyd Mayweather. Zarzucano mu wiele: starannie dobieranych przeciwników, chęć chwalenia się swoimi zarobkami, nudny styl boksowania czy próby przekształcenia boksu w cyrkowe widowisko. Przypominano nawet o przypadkach przemocy domowej z jego udziałem, choć wydaje się oczywiste, że dobry bokser niekoniecznie musi być dobrym człowiekiem.

Z Mayweatherem w kategorii najbardziej krytykowanego boksera może rywalizować jedynie „Największy” — Muhammad Ali. Chodzi nie tylko o jego postawę polityczną. Śmiały, pewny siebie i wygadany zawodnik przyciągał przed telewizory nie tylko fanów swojego talentu, ale i tych, którzy z zapałem pragnęli zobaczyć jego upadek.

Teraz wyobraźmy sobie Amerykę początku XX wieku: segregacja rasowa, zakaz małżeństw mieszanych, podział miejsc publicznych dla białych i „kolorowych”, dyskryminacja ze względu na kolor skóry. W tym czasie pojawia się pierwszy w historii boksu czarnoskóry mistrz wagi ciężkiej — Jack Johnson. Jego zwycięstwo nad niepokonanym wcześniej białym ex-mistrzem Jamesem J. Jeffriesem wywołało falę przemocy w USA, a nagrany film z walki został zakazany w wielu stanach. Ale to nie wszystko. Bardziej niż boks Johnson kochał luksusowe, szybkie samochody i białe kobiety.

Najbardziej znany mistrz z regionu postradzieckiego, wagi ciężkiej — Władimir Kliczko — zdominował dywizję na całe dziesięciolecie, stając się jednym z najbardziej utytułowanych w historii. Jednak i on nie uniknął krytyki. Najczęściej obrywało mu się za maksymalnie racjonalny styl walki — tzw. „taktykę jab–klincz”. Dlatego dla wielu „era Kliczki” to najnudniejszy okres w królewskiej kategorii.

Jeden z najpopularniejszych poprzedników ukraińskiego giganta, „Żelazny” Mike Tyson, błyskawicznie wspiął się na szczyt dywizji, bijąc kilka rekordów (najmłodszy mistrz, najwyższy odsetek wygranych przed czasem) i równie szybko z niego spadł: narkotyki, alkohol, imprezy, kobiety, skandale sądowe.

Po powrocie na ring po odbyciu kary więzienia, Tyson nie był już tym samym zawodnikiem. A kibice do dziś dyskutują, jak „szczytowy” Mike wypadłby w starciach z Lennoxem Lewisem czy Evanderem Holyfieldem, kwestionując jego dziedzictwo. To naprawdę kontrowersyjna kariera.

Skoro wspomnieliśmy o Mayweatherze, przypomnijmy także o jego gwiazdorskim antagoniście — Mannym Pacquiao. Wydawałoby się, że czy można krytykować zawodnika, który zdobył tytuły mistrza świata w ośmiu kategoriach wagowych, pokonał wielu znakomitych rywali i stał się prawdziwą legendą boksu? Okazuje się, że można.

Pacquiao zarzucano m.in. unikanie walk z niektórymi przeciwnikami w ich najlepszym okresie, kontrowersyjne decyzje sędziowskie na jego korzyść czy też zbytnią uległość wobec promotorów.

Najbardziej krytykowani współcześni bokserzy

Wśród współczesnych pięściarzy również nie brakuje tych, którzy stają się obiektem krytyki. Często są to zawodnicy o dużej popularności, ale i kontrowersyjnych zachowaniach zarówno w ringu, jak i poza nim.

Przykładem może być Saul „Canelo” Alvarez, któremu zarzuca się unikanie pewnych rywali, wybieranie dogodnych terminów walk czy też kontrowersyjne decyzje sędziowskie na jego korzyść.

Innym przykładem jest Adrien Broner, który mimo niewątpliwego talentu, często krytykowany jest za swoje zachowanie poza ringiem, problemy z prawem oraz brak profesjonalizmu w przygotowaniach do walk.

Nie można też pominąć Tysona Fury'ego, którego ekstrawagancki styl bycia oraz odważne wypowiedzi sprawiają, że jedni go kochają, a inni nie mogą znieść.